Εισήγηση της κας Χαρίκλειας Κούρτη στη Γενική Συνέλευση του Πολιτιστικού Συλλόγου Πορτής στις 13. 8. 2017

Γενική Συνέλευση του Πολιτιστικού Συλλόγου Πορτής στις 13 Αυγούστου 2017

Εισήγηση:

Με δεδομένο το ενδιαφέρον όλων για τον τόπο μας και τα προβλήματά του, θα παραθέσω κατωτέρω τις προσωπικές μου θέσεις και εκτιμήσεις θεωρώντας ότι θα συμβάλω στο σημαντικό έργο του Πολιτιστικού Συλλόγου, από τον οποίο ο τόπος απαιτεί όραμα, ελπίδα και προοπτική για ένα καλύτερο αύριο.

Δυστυχώς, η νέα μορφή αυτοδιοίκησης με τον γνωστό “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ” όχι μόνο δεν βοηθά τις μικρές περιοχές, όπως η δική μας, αλλά και το χειρότερο, τις βλάπτει γιατί έχασαν την  ιδιαιτερότητά τους. Οι ανάγκες ενός μεγάλου Δήμου είναι πολλές και οι προτεραιότητες διαφορετικές από αυτές που έχει ανάγκη ο κάθε τόπος με αποτέλεσμα την εγκατάλειψη και ερήμωση των μικρών περιοχών.

Γνωρίζω τη δομή της διοίκησης, το ρόλο της κοινοτάρχη και για κανένα λόγο δεν θέλω να θεωρηθεί παρέμβαση αυτή η τοποθέτηση. Ο Σύλλογος, όμως, είναι μια συλλογικότητα, έχει ισχύ, έχει φωνή και άποψη και οφείλει να συνεπικουρήσει το έργο της εκλεγμένης εκπροσώπου ενώπιον των αρμοδίων του δήμου Μουζακίου για έργα υποδομών, ανάδειξης του τόπου και προστασίας από τις φυσικές καταστροφές. Εξάλλου όλοι συμβάλλουμε στα έσοδα του δήμου...

Μελέτησα με πολλή προσοχή το καταστατικό του Πολιτιστικού μας Συλλόγου και διαπίστωσα ότι στις αρμοδιότητές του είναι η επιμόρφωση και ενημέρωση των κατοίκων σε καίρια ζητήματα, η διαφύλαξη της πολιτιστικής και λαογραφικής μας κληρονομιάς και η ψυχαγωγία...Συνεπώς, είναι καιρός να αλλάξουμε πορεία και να προσεγγίσουμε τον τόπο μας από άλλη οπτική. Δεν θα υποστηρίξω ότι είναι άσκοπα τα πανηγύρια παρόλο που τα βρίσκω ξεπερασμένα αλλά όχι υπερβολές και όχι μόνο πανηγύρια, διότι επί της ουσίας μόνο οικονομικό όφελος βλέπω και τίποτα περισσότερο. Ο τόπος ερημώνει, χάνεται, δεν αποτελεί πόλο έλξης νέων ανθρώπων και συνεπώς δεν έχει μέλλον. Σε λίγα χρόνια θα κυκλοφορούν θηρία και η ανεξέλεγκτη βλάστηση θα πνίγει τα πάντα... Ας σκεφτούμε λοιπόν αυτόν τον τόπο θέλουμε;

Θα προσπαθήσω στη συνέχεια να κατονομάσω μερικά από τα πολλά προβλήματα τα οποία διαπιστώνω κάθε φορά που επισκέπτομαι τον τόπο μας αρχίζοντας από τα περισσότερο επείγοντα και κρίσιμα και θα προβώ σε μια σειρά απαρίθμησης έργων που έπρεπε ήδη να είχαν γίνει, γιατί είναι μάλλον αυτονόητα για ένα πολιτισμένο τόπο:

1.     Το χωριό πάσχει σε έργα υποδομών. Η απρογραμμάτιστη τσιμεντοποίηση χωρίς τα αντίστοιχα αποστραγγιστικά έργα και τη διάνοιξη των ρευμάτων θα οδηγήσει πολύ σύντομα,  τουλάχιστον το κάτω μέρος του χωριού,  ενώπιον του κινδύνου κατολισθήσεων. Ήδη εμφανίζονται ρωγμές σε πρόσφατα επισκευασμένα σπίτια και οι βόθροι αναβλύζουν, ενώ τα σπίτια δεν κατοικούνται. Το χαντάκι πίσω από το σχολείο καθώς και το ρέμα που φτάνει από την κορυφή του χωριού στις Ψαμηλιές έπαψαν να διανοίγονται εδώ και πολλά χρόνια και, χωρίς να είμαι ειδική, θεωρώ ότι θα παίξουν κρίσιμο ρόλο στη φυσική υπόσταση του κάτω μέρους του χωριού το οποίο πολλοί αγνοείτε τόσο την ύπαρξη, όσο και τα προβλήματα.

2.     Δεν ξέρω πόσοι γνωρίζετε ότι στην αρχή του χωριού οι δρόμοι τερματίζουν στα  σπίτια και από εκεί και πέρα υπάρχει άβατο, αγροτικοί δρόμοι που έγιναν χαντάκια, αλόγιστη βλάστηση που κατακλύζει τα πάντα. Μόνο τον κίνδυνο της φωτιάς αν σκεφτεί κανείς είναι αρκετό για να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος. Πρόσφατα έστειλα email στον αρμόδιο αντινομάρχη του Δήμου ζητώντας να εφαρμοστεί ο νόμος 3852/2010 ο οποίος στο άρθρο 94 προβλέπει τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών στις κατοικημένες περιοχές, αλλά και τον καθαρισμό όλων των οικοπέδων από ξερά χόρτα με ευθύνη του Δήμου, αν οι ιδιοκτήτες δεν ενδιαφέρονται. Είναι περιττό να σας αναφέρω ότι δεν πήρα καμία απάντηση. Ίσως στην επόμενη φυσική καταστροφή να ψάχνουμε πάλι όλοι μαζί τον αίτιο, ενώ είμαστε συνυπεύθυνοι είτε ως αρμόδιοι φορείς, είτε ως πολίτες που ανεχόμαστε την ολιγωρία των υπευθύνων.

3.     Θα ήταν χρήσιμο ο Σύλλογος να προβεί σε προγραμματισμένη και έγκυρη ενημέρωση των κατοίκων για νέα προγράμματα καλλιεργειών που θα συμβάλουν στην τοπική οικονομία, αλλά και για θέματα ανακύκλωσης και προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Υπάρχει η τάση κάποιοι από τους διαμείναντες στο χωριό να το θεωρούν δικό τους τσιφλίκι και να αδιαφορούν για τα προβλήματά του όταν αυτά αγγίζουν προσωπικά συμφέροντα. Ίσως είναι καιρός να δούμε και το ρόλο εθελοντικών ομάδων οι οποίες θα συμβάλουν στο να προστατευθεί, αλλά και να αναδειχτεί ο τόπος. Ακόμα τα ελάχιστα πολιτιστικά στοιχεία του χωριού κινδυνεύουν να καταρρεύσουν είτε από την έλλειψη συντήρησης είτε από τις κακόγουστες παρεμβάσεις. Δεν έχει προτεραιότητα π.χ η φωταγώγηση του καμπαναριού αλλά η σωστή αναστύλωση και συντήρηση ή η απαλλαγή από τα τούβλα που δείχνουν το λιγότερο άγνοια και έλλειψη σεβασμού.

4.     Σημαντικό επίσης θέμα αποτελεί η τήρηση των πολεοδομικών κανόνων δόμησης του τόπου διότι είναι ορατός ο κίνδυνος τσιμεντοποίησης και υποβάθμισης της ομορφιάς του τοπίου, αλλά και της ποιότητας της ζωής των κατοίκων.

 Η απαρίθμηση δεν έχει τέλος,  όπως αντιλαμβάνεστε και γι΄ αυτό ας σκεφτούμε περισσότερο το συμφέρον του τόπου και ας αλλάξουμε ρώτα πριν είναι αργά.

Πορτή 13/08/2017